about

Having photographed more than a hundred of my translator colleagues, I also took a self-portrait wrote down my very own thoughts on translation. I translate, I photograph and my contemplations circle around the notion of concealment being at work in both translation and in photography. Kindly enough a Hungarian, a Lithuanian and a Polish colleague agreed to translate my assumptions into their languages. So, whereas in general, translation is as an act of reveiling the meaning of a text, for me these languages conceal its meaning, while at the same time making it accessible to others.

Das ästhetisch Verborgene

Ich übersetze. Ich fotografiere. Am Übersetzen wie am Fotografieren mag ich den Aspekt des Verborgenen. Beim Übersetzen bleibe ich auf angenehme Weise unsichtbar, wenngleich jedes Wort, das ich schreibe maßgeblich ist für das, was irgendjemand anderer lesen können wird. Ebenso wie mein fotografischer Blick maßgeblich dafür ist, was auf einem Bild zu sehen sein wird. Beim Übersetzen und eben auch beim Fotografieren zeigt man etwas, das nicht ganz und gar das eigene ist. Und irgendwie dann doch. Ein fremder Text wird in der anderen Sprache auch zu meinem. Ein Foto VON kann doppeldeutig beschreiben, wer darauf zu sehen ist oder wer es aufgenommen hat.

Die Unbemerktheit hält mich fern vom Rauschen der Zeit und schafft mir einen künstlerischen Schutzraum. Hier wie dort bleibe ich behaglich hinter dem Dargestellten zurück und bin doch wesentlich daran beteiligt, wie das Dargestellte Wirkung findet. In beiden Fällen mache ich mir etwas zu eigen, einen Text, ein Bild, eine Wirklichkeit. Dieser Luxus, im Verborgenen zu bleiben, verbirgt jedoch eine große Arbeit, und zwar eine für die man am Ende geradestehen muss.

Az esztétika rejtekében

Fordítok. Fotografálok. A fordításban és a fotózásban is a rejtett nézőpontot szeretem. A fordításban az a kellemes, hogy láthatatlan maradok, noha az általam leírt szavak határozzák meg azt, amit majd mások elolvashatnak. Ahogy fotográfus tekintetem is meghatározza, ami a képen látható. Fordítás és fotózás közben is olyasmit mutat meg az ember, ami egyáltalán nem a sajátja. De valahogy mégis az. Egy idegen nyelvű szöveg a másik nyelven az enyém is. XY fényképe – ez a fordulat kétértelműségében azt is leírhatja, ki látható a fényképen és azt is, ki készítette.

Az észrevétlenség távol tart lármás korunktól és védett művészi burkot teremt körém. Itt is, ott is kényelmesen az ábrázolt tárgy hátterében maradok, mégis részem van abban, ahogyan kifejti hatását. Mindkét esetben a magamévá teszek valamit, egy szöveget, egy képet, egy valóságot. A rejtőzés luxusa mögött azonban komoly munka van, amiért aztán felelősséget kell vállalni.

Hungarian translation by Zsuzsa Fodor

Estetinis užsislaptinimas

Aš verčiu. Aš fotografuoju. Tiek verčiant tiek fotografuojant man įdomus užsislaptinimo aspektas. Versdama aš lieku nematoma, nors kiekvienas mano parašytas žodis yra neišvengiamai reikalingas tam, kad skaitantysis galėtų suprasti. Taip pat mano fotografinis žvilgsnis tiesiogiai susijęs su tuo, kas nuotraukoje atsispindės. Tiek versdama tiek fotografuodama aš rodau tai, kas man nepriklauso, bent jau ne visiškai man priklauso. O iš kitos pusės – tai visgi mano. Svetimas tekstas, kurį aš perkeliu į kitą kalbą, tampa man savu. „MANO nuotrauka” galima dviprasmiškai suprasti: to, kuris nufotografavo arba to, kuris nuotraukoje vaizduojamas.

Nematomumas leidžia man būti atitolusiai nuo laiko srauto ir sukuria saugią kūrybinę terpę. Aš lieku pasislėpusi už vaizduojamojo objekto, nors esminiai įtakoju vaizduojamo objekto poveikį recipientui. Tiek versdama, tiek fotografuodama aš kažką pasisavinu – tekstą, motyvą, realybę. Nematomumas – tai po prabangos uždanga slypintis didžiulis darbas, už kurio vaisius privalau nešti pilną atsakomybę.

Lithuanian translation by Arna Aley

Estetyka kryjówki
Tłumaczę. Fotografuję. Tak w tłumaczeniu, jak i w fotografowaniu lubię perspektywę spojrzenia z ukrycia. Gdy tłumaczę, jestem w przyjemny sposób niewidzialna, chociaż każde słowo, które piszę, decyduje o tym, co ktoś inny przeczyta. Podobnie jak moje spojrzenie przez obiektyw kamery decyduje o tym, co znajdzie się na zdjęciu. I tłumacząc, i fotografując, pokazujemy coś, co nie jest w pełni nasze. A przecież jakoś nasze jest. Cudzy tekst staje się w moim języku także moim tekstem. Pytanie: „Czyja to fotografia?” jest dwuznaczne. Może być pytaniem o osobę widoczną na zdjęciu, albo o tę, która je wykonała.
Niezauważalność sprawia, że mogę pozostawić za sobą zgiełk czasu i daje mi artystyczne schronienie. I tu, i tam chowam się wygodnie za przedstawionym, a jednak mam istotny udział w tym, jak to przedstawione oddziałuje. W obu przypadkach czynię coś moją własnością: tekst, obraz, rzeczywistość. Ten luksus pozostawania w ukryciu zawiera w sobie jednak wielką pracę, i to taką, za którą w końcu trzeba wziąć odpowiedzialność.
Polish Translation by Tadeusz Zatorski

The idea

The photographer